Panie i Panowie! Ladies and gentleman! Meine Damen Und Herren! Madame et Monsieur!

W myśl realizmu ontologicznego witamy wszystkich na naszym blogu! W myśl nominalizmu witamy każdego z osobna! 

„Socjopolitanki” to strona adresowana do grup społecznych wszelkiej maści, jednostek małych i dużych, kobiet i mężczyzn, umysłów ścisłych i humanistów. Krótko mówiąc - do wszystkich! 

Chciałybyśmy aby przekazywane przez nas treści były zrozumiałe także dla tych, którzy nie mają pojęcia, czym jest emergentny strukturalizm socjologiczny, anhedonia, czy PTSD!  Postaramy się, aby nasz przekaz był jak najmniej zawiły. Zadbamy także o to, żeby informacje były jak najbardziej rzetelne – wspierane przypisami i bibliografią. Zostawiamy sobie jednak pole do wyrażania własnych opinii, z którymi możecie, a nawet powinniście się nie zgadzać. Zażarte dyskusje, cenne uwagi, refleksje, anegdoty i konstruktywna krytyka – to coś na co czekamy z zapartym tchem!

Motywacji do powstania bloga było wiele, m.in. chęć podzielenia się z Wami posiadaną przez nas wiedzą, „zmuszenie” do refleksji nad tematami, które z naszej perspektywy są istotne, chęć poznania Waszego zdania, a co za tym idzie, dążenie do samorozwoju i poszerzenie horyzontów myślowych. Wierzymy, że taka forma ekspresji, może nas wiele nauczyć. Jesteśmy chłonne wiedzy, chcemy nabywać nowe umiejętności, rozwijać te, które już posiadamy oraz jesteśmy gotowe uczyć się na błędach, dlatego też (co warto podkreślić) informacja zwrotna w postaci Waszych komentarzy, będzie największą wartością tej strony!

Dlaczego socjopolitanki? W głównej mierze zajmować się chcemy społeczeństwem, problemami jakie je trawi, kulturą jaka je otacza. Stronimy jednak od tworzenia jakichkolwiek granic i barier, czy zamykania się w określonych ramach, dlatego nasze treści nierzadko będą wychodziły poza ogólnie przyjęte interpretacje. Naszą intencją nie jest ograniczanie się do jednego typu odbiorcy, dlatego strona będzie miała charakter kosmopolityczny. 

O czym zatem chcą pisać socjopolitanki? W zasadzie o wszystkim co dotyczy ludzi, tworzy ich relacje i pomaga funkcjonować w świecie. Nie chcemy jednak występować w roli „dobrych cioć” wytyczających jasno określone ścieżki, a wręcz przeciwnie – chcemy wzbudzić w Was odrobinę wątpliwości i „zmusić” do myślenia o sprawach, które często są zrzucane na drugi plan, bądź w ogóle nie są uświadamiane.

Chcąc nieco ułatwić Wam poruszanie się po naszej stronie i przybliżyć jej tematykę, utworzyłyśmy pięć niezależnych kategorii tematycznych, które nazwałyśmy sekcjami. Sekcja „Anima i Aniums” odnosić się będzie do kwestii związanych z płcią, orientacją seksualną, zagadnieniami genderowymi oraz sprawami damsko – męskimi w ogóle. W „Patologiach normalności” znajdziecie informacje o powszechnych, oraz będących dopiero w fazie rozwoju, problemach społecznych. W tej materii będziecie mogli przeczytać o wszelkiego rodzaju uzależnieniach, chorobach psychicznych czy uwarunkowaniach zbrodni. „Z kulturą nam do twarzy”  najprawdopodobniej będzie najobszerniejszą sekcją na naszej stronie. Odnosić się ona będzie do szeroko pojętej sfery kultury bytu i kultury symbolicznej. W tej części znajdziecie analizy filmów i książek, rekomendacje wydarzeń kulturowych oraz inspiracje dotyczące różnorodnych aspektów zanurzenia się w kulturze jako takiej. „W zdrowym ciele zdrowy duch”, to sekcja poświęcona współczesnemu kultowi zdrowia i trybowi życia. Tutaj dowiecie się jakie są najnowsze trendy w tej dziedzinie, za którymi z nich warto podążać, i jak uchronić się przed innymi, czyli krótko mówiąc: jak żyć, aby nie zwariować, z zachowaniem iskierki szaleństwa w codziennej egzystencji. W ostatniej kategorii – „Efekt uboczny” – znajdą się treści, naszym zdaniem, nie do przemilczenia, które nie wpisują się w ramy czterech poprzednich sekcji. 

Słowa „Jestem, więc myślę”, czyli odwrócenie kartezjańskiej maksymy „Cogito, ergo sum”, to swoiste motto naszego bloga. Chcemy tutaj zwrócić uwagę na pewien fakt, nad którym większość z Was prawdopodobnie w ogóle się nie zastanawiała. Każdy z nas odbiera rzeczywistość i wszelkie bodźce z niej płynące w charakterystyczny dla siebie sposób. Patrzymy, słyszymy, dotykamy… Ale czy to wystarczy, aby dogłębnie poznać świat jaki nas otacza? Odpowiednio przetworzyć informacje, które do nas docierają? Otóż nie! Aby dokonać głębszej analizy musimy coś zobaczyć, czegoś wysłuchać, coś poczuć lub nad czymś pomyśleć. Chcemy Was szczególnie uwrażliwić na tę kwestię. Cieszymy się droga Jednostko, że zawitałaś na naszą stronę, ale czy zdajesz sobie sprawę z tego, że po przeczytaniu niniejszego wstępu, nie jesteś już tą samą osobą, którą byłaś kilka minut temu? Panta rhei! Czy wiesz o czym właśnie przeczytałaś? Co z tego wynika? Czy ma to jakiś sens? Czy warto to skomentować? Przemyśl to droga Jednostko!

Ola i Dominika